Column Ger Luit: heerlijk toch die seizoenen

ger luit 2017Het voorjaar heeft zich dan wel aan ons vertoond, maar de lente moet nog echt op gang komen. Daarom nog even iets over de winter. Dan laten we die definitief achter ons en geven we ons over aan de lentekriebels. Deze winter heb ik weer genoten. De natuur lijkt dan wel te slapen, maar er is nog genoeg te zien en te beleven. Naast de mooie boomsilhouetten, sporen van wild in pas gevallen sneeuw boeien mij zeker de vogels in de winter. Ik help ze een beetje door wat vogelvoer voor ze neer te zetten en op te hangen. Het toeval wil, dat ik ook nog in de “vogelbuurt” woon: de wijk Amstenraderveld. Alle vogels die in de straatnamen genoemd worden, heb ik minimaal één keer aan mijn voedertafel gezien. Puur toeval. Ik denk niet dat de leden van de straatnamencommissie dat hadden voorzien. Voor zover ik weet zijn ze niet paranormaal begaafd.
De vogels komen elke dag langs. Elke winter zie ik wel verschillen. Koolmezen en pimpelmezen zag ik de afgelopen jaren in flinke aantallen. Dit jaar een stuk minder. Mussen zie ik pas sinds vorig jaar en dan gaat het om een stuk of zes tot acht. Vorig jaar zag ik voor het eerst kauwen bovenop de netjes met pinda’s zitten. Die wisten ze binnen de kortste keren te slopen. Dit jaar namen de Vlaamse gaaien dit barbaarse gedrag over en spotte ik slechts een paar keer een kauw. Deze winter zag ik meer groenlingen, soms wel een stuk of zes, zeven tegelijk. Voorgaande jaren één of twee.

Het lieflijke schouwspel van foeragerende vogels in de tuin werd op een gewone dag flink verstoord. Ineens vloog er een havik de tuin in. Die dacht uiteraard een lekker vogeltje te kunnen scoren. Maar het kleine spul was vliegensvlug de heg in gevlogen De havik had het nakijken. Gelukkig was dit eenmalig en overheerste het lieflijke schouwspel.

Eind januari zag ik een bekende idylle opbloeien. Twee tortelduiven zaten elkaar intens te knuffelen. Deze twee verblijven regelmatig in de tuin sinds 2002, zeker in de winter. Ik noem ze dan ook het koningspaar, omdat ons echte koningspaar in dat jaar trouwde. Toen ik het geknuffel van die twee tortels zag, was het mij duidelijk. De winter loopt op zijn einde, het voorjaar komt eraan. Heerlijk toch die seizoenen. Bij mij begint het nu toch ook te kriebelen. Al vast veel lenteplezier.